In Sejnane, een dorp gelegen in de groene heuvels van Noord-Tunesië, beoefenen vrouwen de voorouderlijke en primitieve technieken van het vormen, bakken en decoreren van de aarde. In deze regio wordt ambachtelijk aardewerk al generaties lang van moeder op dochter doorgegeven.
De klei wordt meestal gewonnen uit wadi-beddingen en vervolgens in blokken gesneden, geplet, gezuiverd en in water gedrenkt, voordat het wordt gekneed en gevormd. Na het bakken worden de potten versierd met tweekleurige geometrische patronen die doen denken aan traditionele tatoeages en Berbers weven.
Mannen zijn betrokken bij het verkoopproces, waardoor dit een familieambacht is dat de familieband bevordert.
Deze aardewerken tas, erkend als UNESCO Werelderfgoed, is voor decoratief gebruik. Wil je ze gebruiken als bloemenvaas, zet dan een glas met water op de bodem.
