Niet zomaar hout: Lahcen's verhaal

7 april. Drie dagen pas. Drie dagen werk ik, Nies, voor Couleur Locale wanneer Ruth het impulsieve idee krijgt om mij samen met Griet, fotografe, naar Marokko te sturen. Ik weet amper wat me overkomt: ik reis zelf regelmatig maar ik geef toe dat ik eerder van het voorbereide type ben. Ik maak meestal netjes een reisschema, zoek uit waar ik wil gaan uiteten en welke hoogtepunten ik zeker niet mag missen. Dit is natuurlijk helemaal iets anders. Op donderdagmiddag beslissen we om af te reizen, op zondag zit ik samen met Griet in alle vroegte op het vliegtuig. Dit is niet bepaald voorbereid!

Ik zet mijn knop voorbereiding af en ga mee met de flow. Ik laat het op me afkomen en ben ongelooflijk blij met de kans die ik krijg. Ik reisde nog nooit naar Marokko en ben zo benieuwd! En trouwens, goed voor mij om die voorbereiding eens wat te leren los laten en me mee te laten voeren naar wat komt. Wie weet wat ontdek ik nog!

Ruth en Hendrik reisden in maart rond in Marokko en kochten spullen voor Couleur Locale op de meest geweldige plaatsen. Griet en ik reizen hen als het ware achterna en bezoeken de mannen en vrouwen die Ruth en Hendrik tijdens hun reis ontmoet hebben. Samen gaan we op zoek naar het verhaal achter het product. Omdat onze producten dat verdienen.

Dit is het verhaal van Lahcen.

Een immer vriendelijke man met een big smile die er een  prachtige shop en atelier heeft. Ruth & Hendrik waren onder de indruk van deze man en dus gingen Griet en ik meteen na onze aankomst de souks in om hem te zoeken. Wat een doolhof! Enkele keren lopen we verloren, maar na een tijdje zien we daar de man die we zoeken: Lahcen! Eerst begrijpt hij niet precies wat onze bedoeling is, natuurlijk mag niet zomaar elke toerist hier foto’s komen maken. We komen op het lumineuze idee om hem een foto te tonen van Ruth & Hendrik. Zijn frank valt. “Het koppel dat mijn winkel leeg kocht? Natuurlijk mag je foto’s nemen.” Gewillig staat Lahcen ons toe om een kijkje te nemen achter de schermen. Hij maakt zelfs héérlijke Marokkaanse thee voor ons, met massa’s suiker. Maar Griet en ik zeggen niets, en slurpen met plezier van zijn gastvrijheid.

Lahcen’s winkel prikkelt al je zintuigen: de geur van hout kruipt meteen in je neus en je weet niet waar eerst kijken. Lahcen is een echte artiest, niet zomaar een verkoper. Dat merk je meteen. Hij toont ons met plezier zijn kunsten. Griet wil hem fotograferen terwijl hij zijn hout bewerkt maar Lahcen wil poseren, en gaat met plezier zitten en staan waar je wil. Het is super bijzonder om dit te mogen en kunnen zien. Zijn winkel spreekt al zo aan, maar als je ziet hoe hij te werkt gaat, ben je helemaal verkocht.

Toeristen en toevallige passanten zien enkel zijn winkel, de benedenverdieping. Maar hier stopt het zeker niet. Op de eerste verdieping heeft Lahcen zijn stock, hier liggen grote houten plakken, heerlijk geurend, te wachten op zijn gouden handen. Olijfhout, limoenhout, amandelhout, walnoothout, … Prachtige, dikke stukken hout verzameld in een kamertje boven zijn winkel.

Een verdieping hoger, op het dakterras, bewerkt Lahcen zijn hout. Met een zaagmachine doet hij het ruwste werk. Alles, en wij na ons bezoek ook, ligt er vol zaagsel. De muren, het plafond en de vloer zijn ermee bedekt. Lahcen blijft er vrolijk bij lachen. Als het grovere werk gebeurd is, werkt Lahcen zijn producten af in de winkel.

Door in zijn winkel de finishing touch uit te voeren, zien mensen hem bezig, en kan hij tegelijk zijn winkel bemannen. Want Lahcen is alleen. Hij heeft niemand die voor hem in de winkel staat. Hij doet alles zelf. Dat is wat ons zo intrigeerde. Het zijn kleine kunstwerkjes die hij maakt en hij doet dit met zoveel liefde, dat elk van de producten die hij maakt, dit ook uitstraalt.

Voor het afwerken van zijn producten gebruikt hij een ijzeren rasp en fijn schuurpapier. En heel wat kracht, want de manier waarop hij zijn hout bewerkt: daar zijn heel wat spierballen voor nodig. Er komt veel finesse bij kijken, maar ook de nodige power. Griet en ik staan verbaasd toe te kijken: wat een uithoudingsvermogen heeft die man! Minutenlang bewerkt hij hetzelfde kommetje met een schuurpapier. Wij zouden al lang uitgeteld zijn!

Lahcen maakt alles van slakommen, houten snijplanken, sauslepels tot vijzels en korantableaus. Het is net daarom dat we eerst niet wisten waar eerst kijken, het is allemaal leuk! En praktisch!

Het is onmogelijk om zijn winkel te bezoeken zonder iets te kopen. Lahcen heeft een ongelooflijk arsenaal aan prachtige producten. Als je eenmaal ziet en weet hoe ze gemaakt worden, groeit het respect. En dus gingen Griet en ik ook met het één en ander naar huis, een broodplank, wat lepeltjes, … We konden het niet laten! Heel begrijpelijk dus dat Ruth & Hendrik de winkel zo goed als leeg kochten. Leuk, want nu is er genoeg voor jullie om uit te kiezen…

Op onze webshop kan je naar hartelust shoppen uit Lahcen’s winkel en je keuze maken uit een broodplankjevijzelslakomolijfhouten lepeltjes of olijfhouten zout schaaltjes.

 

 

Tekst: Ruth Walleyn - Fotografie: Griet Hendrickx