Home make over van Douar Tajanate in Marokko

Op een donkere winteravond rijden we naar Brussel om naar de documentaire ” le thé ou l’electricité ” te gaan kijken, gemaakt door de Belgische cineast Jérome Le Maire. Deze documentaire gaat over de aanleg van electriciteit naar een heel geïsoleerd dorp in de Hoge Atlas in Marokko. We genieten met volle teugen en achteraf geraken we aan de praat met de sympathieke Jérome. Al gauw blijkt uit het gesprek dat de documentaire werd opgenomen in een dorp waar wij passeerden tijdens een trektocht met ons gezin door de kloven van de M’Goun in 2009 (een reis die wij maakten met Anders reizen). Raakpunten genoeg tussen ons en het wordt een gezellige babbel.

De opname van de documentaire duurde 3 jaar en Jérome vertelt dat hij daarom in Skoura een huis bouwde en er jaren woonde met zijn gezin. Ik spits mijn oren want we zoeken nog een mooi huis in Marokko om een fotoreportage te maken voor onze webshop. Nadat Jérome ons enkele foto’s mailt, is het snel beslist: dit huis wordt het. Dit huis heeft alles wat ik zoek: mooie ruimtes, veel plaats en rustig gelegen. Ook niet onbelangrijk: we kunnen het helemaal voor ons zelf hebben. De ideale locatie dus…of onze spullen er makkelijk zullen geraken zien we later wel. Ik ben te enthousiast om er nu bij stil te staan.

Later bleek het helemaal geen lachertje te zijn om een camionette vol spullen ter plekke te krijgen, maar na honderden telefoontjes en enkele slapeloze nachten is het dan toch op de valreep gelukt.

Begin maart is het zover: na een week aankopen doen in de souks, reizen we met een gehuurde wagen de Atlas over op weg naar Skoura. Skoura ligt een 20-tal kilometers van de Hoge Atlas, in het midden van een stenen woestijn. Een groene vlek in een oneindige okerkleurige vlakte. Met behulp van het plannetje van Jérome vinden we het prachtige huis dat verscholen ligt in de schaduw van de vele palm-en olijfbomen.

Achter een massieve authentieke Marokkaanse deur ligt een paradijsje verscholen: Douar Tajanate.

Het huis is volledig geïntegreerd in de palmeraie en helemaal gebouwd volgens eeuwenoude Marokkaanse tradities. Je denkt dat het er al eeuwen staat, net zoals de vele kasbahs waar de streek voor gekend is. Kenmerkend is de binnenplaats die een echte tuin is en bescherming en privacy biedt. Het huis is gebouwd uit leem en stro en binnenin bekleed met tadelakt. Tadelakt is  een traditionele bepleistering op basis van kalk, water en kleurpigmenten. Het werd bijna duizend jaar geleden al gebruikt voor het versieren van badhuizen en fonteinen in Marokko. Een milieuvriendelijk product vol subtiele kleuren dat nu dient als stijlvolle muurbekleding. De techniek dankt zijn succes aan de natuurlijke waterdichtheid en de zachte textuur.

Douar Tajanate zit vol verrassende contrasten, zo zit je beneden tussen de palmbomen maar als je op het dak klimt via een houten ladder, zie je de besneeuwde bergtoppen in de verte. Van hieruit naar de immense sterrenhemel kijken, verveelt nooit. Alles is bovendien ecologisch verantwoord gebouwd, het huis heeft zelfs een eigen moestuin. Dé perfecte plek om te onthaasten, een leven zonder internet, midden in de natuur.

Ook het hele interieur is typisch Marokkaans: van het tamegroute servies tot de tapijten. Er zijn geen tafels of stoelen, de bewoners en gasten zitten hier op de grond op kussens en matrassen. Elke kamer in het huis is smaakvol ingericht met lokale vondsten, telkens in een andere kleurthema.

Nadat we ons een paar dagen hebben ingeleefd in de sfeer van ons huis en genoten hebben van het slow-living, gaan we vol goeie moed aan de slag. Het wordt een volledige ‘Couleur Locale make over’. Ons team bestaat uit Jantje Jelmaat als fotograaf en Cleo Scheulderman als styliste, en mijn man Hendrik en ik natuurlijk die voor dit avontuur gepromoveerd zijn tot verhuisdienst.

Leeghalen, vullen, terug leeghalen, weer verplaatsen… drie volle dagen sleuren, fotograferen, lachen, zuchten, verhuizen, eten, slapen, trap op, trap af, rennen voor de zon komt… hele intense dagen met een top-team.

Maar het resultaat mag er zijn: wij maakten er met onze items uit India, Nepal, Tunesië, Senegal… en uiteraard Marokko (koran tabletten, make-up potjes, dromedaris bagagedragers, etc.) een hele nieuwe mix van die helemaal ‘Couleur Locale’ is.

VOOR & NA 

Deze traditionele Marokkaanse zithoek is omgetoverd tot een hedendaagse woonruimte. Een koeienhuid uit Argentinië brengt de  vloer tot leven. Een dagbed uit Nepal nodigt uit tot relaxen. De monumentale Shezad lamp uit Tunesië is hier de echte blikvanger.  Let op de vele nissen die je oneindig veel mogelijkheden bieden om te decoreren. De tadelakt muren lenen zich perfect voor het maken van prachtige sfeerfoto’s.

Een heerlijke loungehoek om af te koelen van de hitte in Marokko. Met kussens van Tine K en de bamboe hanglamp met tulpvorm wordt dit een zalige plek om tot rust te komen. Tip: hou je bij één kleur om rust te creëren.

Op deze overdekte patio vervangen we de traditionele Marokkaanse hanglampjes door de dadellamp van Rock The Kasbah. Op de achtergrond vormen een buhera mand uit Zimbabwe en een antieke Marokkaanse vijzel een mooi stilleven.

 Alweer een sterke metamorfose voor deze slaapkamer: het bed houden we rustig met linnen lakens van Linge Particulier in aardetinten die perfect aansluiten met het tadelakt van de muren. Alle aandacht gaat naar het Ethiopisch meisje wiens blik je vasthoudt. Serge Anton maakt sterke portretten die zeker passen in dit huis vol Afrikaanse invloeden. 

Liefhebbers van blauw zullen gaan voor deze slaapkamer. Het kleurengamma van Linge Particulier bestaat uit zachte warme kleuren die allen perfect met elkaar matchen. Kies voor verschillende tinten ton sur ton voor de hoofdkussens zodat het geheel niet saai wordt. Drie verschillende spiegels fleuren de muur op.  Een tamegroute bowl op de vensterbank geeft dan weer wat contrast. En Cleo kon het niet laten om een prachtig palmblad toe te voegen als knipoog naar de mooie tuin.

Wat denk jij van het resultaat van deze voor & na?

All content & images © Couleur Locale /please do not use without our written permission

Tekst: Ruth Walleyn - Fotografie: Couleur Locale